نکته هایی درباره پاکیزه نگاه داشتن مسجد
دين مقدس اسلام دين نظافت و پاکيزگي است. شاهد اين معنا، مجموعه رواياتي است که از پيغمبر مکرم اسلام(ص) و ائمه اطهار(ع) در باب نظافت و بهداشت به دست ما رسيده است. در روايتي از پيغمبر مکرم اسلام(ص) نقل شده است: تنظفوا بکل ما استطعتم فان‌الله تعالي بني الاسلام علي‌النظافت ولن يدخل الجنه الا کل نظيف(1)
با هر وسيله‌اي که مي‌توانيد پاکيزگي و نظافت و بهداشت خود را حفظ کنيد زيرا اسلام برپايه نظافت بنا شده است و جز پاکيزگان وارد بهشت نخواهند شد.
وظايف ما در قبال مساجد
مسجد به عنوان کانون توحيد، مرکز انسان سازي مکتب معرفت، پايگاه ايمان و هدايت و ترويج فرهنگ ديني و سنگري هميشه مستحکم براي دفاع از دين و حريت و انسانيت و مبارزه با استعمار، ظلم و ستم و همچنين محل عبادت خضوع و خضوع و مناسب‌ترين جايگاه براي اجراي دستورات الهي است.
مسجد خانه خدا و خانه مومنين است،« ان المساجد لله»(2) و «ان المساجد بيوت المتقين» به حکم عقل و شرع همه چيزهايي که درباره اهميت بهداشت مطرح است درباره مساجد و نظافت مساجد صدچندان ضرورت و اهميت پيدا مي‌کند و تکليف مومنين و مسلمانان سنگين‌تر و حساس‌تر مي‌شود.
بحث تکريم، تطهير و پاکيزگي مساجد به حدي مهم است که خداوند متعال با دو تن از بندگان برگزيده خود يعني ابراهيم و اسماعيل پيمان مي‌بندد که خدانه خدا را پاکيزه نمايند(3) و در آيه 31 سوره شريفه اعراف مي‌فرمايد: یا بني آدم خذوا زينتکم عند کل مسجد» يعني اي فرزندان آدم در هنگام رفتن به مسجد خود را به زينت و زيبايي بياراييد
در روايات و احاديث معصومين(ع) نيز تاکيد زيادي بر اين امر وجود دارد که از بين ده‌ها روايت چند حديث تبرکا و تيمنا ذکر مي‌شود.
رسول گرامي اسلام(ص) مي‌فرمايد: کسي که روز پنج شنبه و شب جمعه مسجدي را جاروب کند و از مسجد به مقدار گرد و غباري که بر چشم مي‌رود خارج سازد خداوند او را مي‌بخشد (4)
در روايت ديگري از آن حضرت آمده است: بهشت و حورالعين دلتنگ کسي مي‌شود که مساجد را جاروب و آشغال آن را خارج سازد.
امام صادق(ع) مي‌فرمايد: مساجد را هر هفته خوشبو و معطر کنيد. (5)
حضرت علي(ع) مي‌فرمايد: هر کس چيز بوداري(مثل سير) بخورد که موجب آزار و اذيت اهل مسجد گردد به مسجد نرود(6).
وجوب تطهير مسجد
در اين قسمت چند مساله شرعي پيرامون تطهير مسجد ذکر مي‌شود:
مساله اول: نجس کردن زمين، سقف، بام، ديوار و فرض مسجد الحرام است.
مساله دوم: بر طرف کردن نجاست از مسجد واجب است و هر جاي مسجد نجس شود بايد فورا تطهير شود.
مساله سوم: تطهير مسجد واجب کفايي است(يعني اگر هيچکدام از مردم اقدام به تطهير و بر طرف کردن نجاست از مسجد ننماند، همه ترک واجب کرده‌اند، ولي اگر فردي يا جمعي اقدام کنند از عهده بقيه ساقط مي‌شود.)
و کلام آخر اينکه از سيره عملي و نظري معصومين(ع) اين نکته را به وضوح مي‌توان استفاده کرد که رعايت نظافت و بهداشت ظاهري بايد انسان را به رعايت بهداشت و نظافت باطني و قلبي سوق دهد و همچنان که ظاهر را از آلودگي‌ها و عيوب پاک مي‌کنيم، دل را هم از آلودگي‌ها، معصيت‌ها و خبائث و رذائل اخلاقي پالايش نموده و قلب خود را با نور ذکر خدا، قرآئت قرآن و کلام اهل بيت(ع) صفا و جلا بخشيم.
ان‌شالله.
پي‌نوشت:
1- کنزالعمال، ج9، ص277
2- سوره مبارکه جن، آيه 18
3- سوره مبارکه بقره، آيه 125
4-وسائل الشيعه، ج 5، ص 238
5-بحارالانوار، ج 18، ص 107
6-وسائل الشيعه، ج 5 ، ص 28